Αλλαγή= η μετατροπή, ο αποχαιρετισμός μιας παλιάς, οικείας κατάστασης και η αντιμετώπιση μιας νέας και πρωτόγνωρης κατάστασης. Κάτι πεθαίνει, κάτι γεννιέται= ένας κύκλος= η ζωή= ο χρόνος.

Ας αναφερθούμε σε κάποιες

ΑΛΛΑΓΕΣ     ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ      ΔΙΑΔΡΟΜΗ/ΕΞΕΛΙΞΗ

 

-τί έκανες για να το αντιμετωπίσεις, τί σε βοήθησε (αποχαιρετώ)

-τί ήρθε (καλωσορίζω)

-τί έκανες με το καινούργιο (προχωρώ)

-τα δύσκολα (αναρωτιέμαι)

-τα ευχάριστα (χαίρομαι)

-η λύπη, η στεναχώρια (λυπάμαι)

-το αποτέλεσμα (αλλάζω, ζω)

 Εξωτερικές αλλαγές

 Εσωτερικές αλλαγές (τι αλλάζει μέσα μου, στο τρόπο σκέψης)

 Σωματικές αλλαγές (εμμηνόπαυση, βάρος, όραση, κινητικότητα...πλήγματα στην εικόνα μου για τον εαυτό μου)

Οι αλλαγές συμβαίνουν μέσα στο χρόνο. Στο χρόνο όλα αλλάζουν. Αλλάζουμε εσωτερικά, αλλάζουμε εξωτερικά, η εμφάνισή μας αλλάζει και αλλάζει και ο εσώτερος εαυτός μας. Οι ζωές μας αλλάζουν συνεχώς, όμως τις περισσότερες φορές δε μας αρέσει η αλλαγή. Ακόμη κι αν είμαστε προετοιμασμένοι για την αλλαγή πολλές φορές της αντιστεκόμαστε. Εν τω μεταξύ γύρω μας ο κόσμος αλλάζει. Δε συντονίζεται μαζί μας- οι αλλαγές μας φαίνονται ότι συμβαίνουν είτε γρήγορα είτε πολύ αργά.

Η αλλαγή μπορεί να είναι ο μόνιμος σύντροφος μας, δε συνηθίζουμε όμως να τη βλέπουμε φιλικά. Η αλλαγή μας τρομάζει, επειδή δε ξέρουμε αν μπορούμε να την ελέγξουμε. Προτιμούμε περισσότερο τις αλλαγές εκείνες που έχουμε αποφασίσει εμείς να κάνουμε-αυτές έχουν κάποιο νόημα για μας. Οι αλλαγές που συμβαίνουν σε μας είναι αυτό που μας αναστατώνει, αυτό που μας κάνει να νιώθουμε ότι η ζωή μας μπορεί να μην έχει τη σωστή κατεύθυνση. Οι αλλαγές όμως συμβαίνουν, η ζωή κυλά, ο χρόνος περνά είτε είναι κάτι που μας αρέσει είτε όχι και όπως τα περισσότερα πράγματα στη ζωή δε συμβαίνουν πραγματικά σε μας- απλά συμβαίνουν γιατί η ζωή συνεχίζεται.

Αλλαγή λοιπόν είναι ο αποχαιρετισμός του παλιού και η αντιμετώπιση του καινούργιου. Ορισμένες φορές αυτό που μας δυσκολεύει δεν είναι το παλιό ή το νέο είναι ο χρόνος που μεσολαβεί από το ένα στο άλλο.

«Στη ζωή όταν κλείνει μια πόρτα ανοίγει πάντα μια άλλη...οι διάδρομοι είναι όμως κόλαση» λέει μια αμερικανίδα συγγραφέας.’Ετσι λειτουργεί η αλλαγή, συνήθως ξεκινά με μια πόρτα που κλείνει, ένα τέλος, μια ολοκλήρωση, μια απώλεια, ένα θάνατο. Μετά περνάμε μια άβολη περίοδο όπου θρηνούμε αυτό το τέλος και ζούμε με την αβεβαιότητα του τι έπεται. Αυτή η περίοδος αβεβαιότητας είναι σκληρή. Όμως πάνω που νιώθουμε ότι δεν αντέχουμε άλλο κάτι νέο γεννιέται:ένα νέο ξεκίνημα, μια πόρτα ανοίγει.                                                                                                                   

Αν αντιστεκόμαστε στην αλλαγή είναι σα να αντιστεκόμαστε στη ζωή, σα να παγώνουμε το χρόνο. Κάτι βέβαια που έτσι κι αλλιώς δε μπορεί να συμβεί.

Αντιμετωπίζοντας την αλλαγή ως αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής, ως μια αφορμή για μια νέα αρχή μπορούμε να χαιρετούμε τη κάθε μέρα που ξημερώνει με φρεσκάδα και καθαρότητα, αρκεί να εστιάσουμε στο τώρα, στο παρόν να δούμε τη ζωή όπως πραγματικά είναι στο τώρα όχι στο χθες ούτε στο πως θα είναι στο αύριο. Δίνοντας στον εαυτό μας το χώρο να συνειδητοποιήσει την αλλαγή, να θρηνήσει για όσα έχασε, να ξεπεράσει τον πόνο για να δει και να καλωσορίσει το καινούργιο. Και πάντα έρχεται κάτι καινούργιο. Ζώντας στο τώρα μπορούμε να βρούμε την ευτυχία και να αντιμετωπίσουμε την αλλαγή ως το σκαλοπάτι που θα μας φέρει πιο κοντά στο να τη βρούμε. 

Αυτό μας δίνει τη σοφία που αφήνει ο χρόνος που περνά και αλλάζει τα πάντα. Κι αυτό αφήνει πίσω του όμορφα γεράματα κάτι που συμβαίνει όταν μπορείς να ζήσεις σε όλο της το μεγαλείο τη κάθε μέρα και τη κάθε εποχή. Άλλωστε όταν έχουμε ζήσει αληθινά τη ζωή μας δε θέλουμε να τη ξαναζήσουμε. Αυτό που μας κάνει να μετανιώνουμε είναι η ζωή που δε ζήσαμε.

Η πρόκληση λοιπόν που έχουμε να αντιμετωπίσουμε είναι να ζούμε απόλυτα τη παρούσα στιγμή μέσα από ένα κύκλο συνεχών αλλαγών που είναι η ίδια η ζωή. Και είναι η πρόκληση να γνωρίζουμε ότι αυτή η στιγμή εμπεριέχει κάθε δυνατότητα για ευτυχία και αγάπη και να μην την αφήνουμε να χάνεται σε προσδοκίες για το μέλλον.